In mei 2014 verscheen het rapport Beter ten hele gekeerd van de LOSR MOgroep over de gevolgen van twee wetsvoorstellen voor de berekening van de beslagvrije voet:
- wetsvoorstel Maatregelen WWB;
- wetsvoorstel Hervorming kindregelingen.

Het wetsvoorstel Maatregelen WWB regelt de invoering van de kostendelersnorm. Wanneer er meer personen op hetzelfde adres wonen zal de bijstandsnorm en daarmee de beslagvrije voet worden verlaagd. Als kostendelers zullen niet meetellen:
- medebewoners jonger dan 21 jaar;
- studerenden;
- onder(ver)huurders.
Als er geen informatie wordt verstrekt zal de deurwaarder ervanuit gaan dat de medebewoners kostendelers zijn. Bovendien zal de beslagvrije 72% ipv 90% van de toepasselijke bijstandsnorm bedragen.
Met invoering van de nieuwe kostendelersnorm zal nog vaker informatie ontbreken om de beslagvrije voet correct te berekenen en zal de beslagvrije voet nog lager worden vastgesteld, dan nu het geval is.

Het wetsvoorstel Hervorming kindregelingen heeft o.a. tot gevolg dat de zogenaamde alleenstaande- ouderkop in de bijstandsnorm wordt afgeschaft en dat alleenstaande ouders in ruil daarvoor een hoger kindgebondenbudget zullen ontvangen. Aangezien het kindgebondenbudget inkomensafhankelijk is, vindt er een correctie plaats in de beslagvrije voet voor hogere inkomens. Het wetsvoorstel is echter zo geregeld, dat er dubbel geïnd wordt als naast het loonbeslag, de belastingdienst het kindgebonden budget verrekent.

In het rapport ‘Beter ten hele gekeerd’, staan een aantal voorstellen die er voor zorgen dat met de beslagvrije voet wordt aangesloten op beide wetsvoorstellen, waarbij bovengenoemde grote nadelige uitvoerings- en inkomenseffecten worden voorkomen. De staatssecretaris heeft deze aanbevelingen echter niet overgenomen. Lees hier haar reactie.

Op 9 juni 2015 is vlak voor invoering (1 juli 2015) alsnog besloten om de wetswijziging in te trekken. Uit een Uitvoeringstoets bleek de nieuwe wetgeving moeilijk uitvoerbaar.

Voor vorderingen die op of na 1 juli 2012 opeisbaar zijn geworden, geldt dat de incassokosten bij wet zijn gemaximeerd. De regeling is als volgt:

1. De schuldeiser moet eerst een aanmaning, met een betalingstermijn van minimaal 14 dagen, sturen voordat hij incassokosten mag berekenen.
2. In deze aanmaning moet aangekondigd worden wat er gebeurt wanneer er niet op tijd betaald wordt, w.o. een aankondiging van de hoogte van de incassokosten.
3. Er geldt een maximumpercentage voor incassokosten berekend over de hoofdsom, die afloopt naarmate de vordering stijgt met een minimum bedrag van € 40:
   - 15% over de eerste € 2500
   - 10% over de volgende € 2500
   - 5% over de volgende € 5000
   - 1% over de volgende € 190000
   - 0,5% over het meerdere (totaal maximaal € 6775)
   Dus bij een vordering van € 3000 mag maximaal berekend worden:
   15% * 2500 + 10% * 500 = €425
4. De maximale vergoeding omvat alle incassohandelingen ongeacht de benaming. Het maakt niet uit of de vordering door de schuldeiser zelf of door meerdere partijen wordt geïncasseerd. 
5. De maximumvergoeding wordt berekend over de hoofdsom en niet over de rente. In de hoofdsom mogen geen zelf gemaakte kosten van de schuldeiser opgenomen zijn.
6. Wanneer een schuldeiser meerdere vorderingen (of termijnen) op de schuldenaar heeft, en er wordt vervolgens een eerste aanmaning gestuurd, dan moeten deze vorderingen (of termijnen) worden samengevoegd. Wanneer na iedere termijn afzonderlijk een aanmaning wordt gestuurd dan mag de schuldeiser de incassokosten over elke termijn afzonderlijk berekenen. Dit kan tot gevolg hebben dat telkens het minimumbedrag van € 40 berekend wordt wat zeer nadelig kan uitpakken.
7. De incasokosten mogen alleen met BTW worden verhoogd wanneer de schuldeiser de invordering heeft uitbesteed aan bijvoorbeeld een incassobureau of deurwaarder en de schuldeiser zelf niet BTW-plichtig is (verhuurders, verzekeraars, zorgverleners e.d.).
8. De regeling is t.a.v. vorderingen op consumenten (b-to-c) dwingend. Er mag niet ten nadele van de schuldenaar van worden afgeweken, maar natuurlijk wel ten voordele. Een afwijkend beding is vernietigbaar en kan ook door de rechter ambtshalve opzij worden gezet (art. 3:40 lid 2 BW).
9. Ten aanzien van vorderingen van bedrijven op andere bedrijven (b-to-b) kan van de regeling bij algemene voorwaarden worden afgeweken.
10. De regeling geldt alleen voor vorderingen tot betaling van een geldsom waarvan de omvang in een overeenkomst is vastgesteld. Het geldt bijvoorbeeld niet voor schadevergoeding.
11. Wanneer het alsnog tot een procedure bij de rechter komt en de schuldeiser wordt in het gelijk gesteld, dan moet de rechter naast de proceskostenvergoeding in beginsel altijd de incassokosten toewijzen.  Volgens de huidige rechtspraak moeten de incassohandelingen, voor toewijzing van de incassokosten, voldoende omvangrijk zijn. Het versturen van een enkele aanmaning wordt namelijk gezien als voorbereiding op de procedure en dus deeluitmakend van de proceskostenveroordeling (de incassokosten verschieten dan van kleur). Dit verandert dus.

Op 11 maart 2008 is het rapport "Mensen met schulden in de knel" van de Landelijke Organisatie Sociaal Raadslieden verschenen. Dit rapport beschrijft een aantal situaties waarin mensen met schulden onevenredig zwaar worden getroffen door invorderingsmaatregelen, onder andere:

• het in rekening brengen van te hoge incassokosten;
• het hanteren van een te laag vastgestelde beslagvrije voet;
• beslagleggen op de gehele inboedel of de bankrekening;
• beslag op inboedel als oneigenlijk drukmiddel;
• belastingdienst en sociale diensten die teveel verrekenen.

Sociaal raadslieden doen 34 aanbevelingen ter verbetering van de financiële en juridische positie van deze groep. Het rapport is overhandigd aan staatssecretaris Aboutaleb. Hij heeft per brief d.d. 11 juli 2008, mede namens staatssecretaris De Jager van Financiën en minister Hirsch Ballin en staatssecretaris Albayrak van Justitie, op alle aanbevelingen uit het rapport gereageerd. De LOSR heeft vervolgens op deze brief gereageerd. Bij een deel van de aanbevelingen wordt een reactie afgewacht van de Commissie evaluatie gerechtsdeurwaarderswet.
Het rapport en de schriftelijke reactie van de staatssecretaris zijn hieronder te downloaden.